Johannes Goedeke
Ich durfte überleben
Pisane mi było przeżyć
Der Autor schildert seine Erinnerungen an Kindheit und Jugend in den Jahren des Freistaates Danzig und seine Studienzeit als Priesteramtskandidat in der Zeit des Nationalsozialismus. In einem weiteren Kapitel werden die Erlebnisse als Sanitätssoldat und die Gefangenschaft in Russland beschrieben. Den Abschluss der Erinnerungen bildet das Kapitel über die ersten Schritte in der neuen Heimat im Westen Deutschlands. Vor den Augen des Lesers entsteht ein spannendes Lebensbild, welches die persönliche Biografie im Kontext des politischen und historischen Geschehens lebendig werden lässt. Johannes Goedeke erleben wir durch diesen Band als einen Menschen, der für seine Familie, seine Kameraden, die Patienten in den Lazaretten, seine Mitgefangenen und schließlich für die ihm anvertrauten Gemeinden lebte und arbeitete aus der Kraft des Glaubens. Abgerundet wird das bemerkenswerte Lebensbild durch die beiden letzten Abschnitte des Buches: den Brief an seine letzte Gemeinde vor dem Abschied in den endgültigen Ruhestand mit 92 Lebensjahren und sein wegweisendes Referat „Kirche auf dem Weg in das 3. Jahrtausend“ aus dem Jahr 1999, in dem er sich auch als überzeugender Theologe zeigt.Das komplett zweisprachig gestaltete Buch zeichnet ein interessantes Bild des Lebens des langjährigen Geistlichen Beirates des Adalbertus-Werk e.V. – Bildungswerk der Danziger Katholiken in der ersten Hälfte des 20. Jahrhunderts. Bilder und Dokumente aus dem Archiv des Autors illustrieren den Text. Johannes Goedeke: Ich durfte überleben. Herausgeber: Adalbertus- |
Autor wspomina dzieciństwo i lata młodzieńcze na terytorium Wolnego Miasta Gdańska oraz lata spędzone jako student teologii w czasach narodowego socjalizmu. Dalej opisuje przeżycia związane z pracą jako sanitariusz i niewolą w Rosji. Wspomnienia zamyka rozdział o pierwszych krokach w nowej ojczyźnie na zachodzie Niemiec. Oczom czytelnika ukazuje się zajmujący obraz życia, który sprawia, że osobista biografia staje się jak żywa w kontekście wydarzeń politycznych i historycznych. Johannesa Goedeke poznajemy jako człowieka, który żył i pracował dla swojej rodziny, towarzyszy, pacjentów w lazaretach, współwięźniów i wreszcie dla swoich parafian, czerpiąc siły z wiary. Obrazu życia dopełniają dwa godne uwagi rozdziały zamykające książkę: List skierowany do członków jego ostatniej parafii napisany przed ostatecznym przejściem na emeryturę w wieku 92 lat i jego wskazujący drogę referat „Kościół na przełomie 2. i 3. tysiąclecia“ z 1999 roku, w którym ukazuje się nam także jako przekonywujący teolog.Całkowicie dwujęzycznie wydana książka rysuje interesujący obraz wywierającego ogromne wrażenie życia Johannesa Goedeke w pierwszej połowie 20. wieku, osoby, przez wiele lat sprawującej opiekę duchową nad Stowarzyszeniem Świętego Wojciecha, Towarzystwem Gdańskich Katolików. Johannes Goedeke: Pisane mi |